شهرداری نظارت خود را بر گرمخانه ها افزایش دهد - وبلاگ اندورید

به گزارش وبلاگ اندورید، نوع رفتار با آسیب دیدگان اجتماعی تفاوت بسیاری با برخورد با سایر مشاغل داشته و سختی های مضاعف خود را به همراه دارد و این مسئله بر به کارگیری افراد متخصص در مجموعه هایی که با افراد آسیب دیده در تماس هستند تأکید می نماید.

به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی خبرگزاری وبلاگ اندورید، سال هاست که مسئولان از موضوع حضور افراد کارتن خواب و بی خانمان شهر تهران به عنوان یکی از معضلات و آسیب های اجتماعی پایتخت مطرح می نمایند و اگرچه کوشش های بسیاری از سوی مسئولان شهری، بهزیستی، وزارت کشور و حتی نیروی انتظامی در این باره اجرا شده اما به نظر می رسد فقدان یک ایده متعالی برای حل این معضل یک حلقه مفقوده است.

برگزاری جلسات متعدد درباره ساماندهی زنان بی سرپناه و کارتن خواب و ارائه برنامه هایی که بیشتر در مرحله طرح است تا اینکه بتواند اجرایی گردد هم نتوانسته است رسیدگی به کارتن خواب ها و جمع آوری این قشر آسیب دیده را سرعت بدهد.

بعضاً بودجه های هنگفتی برای اجرای این طرح های کاغذی تصویب و واریز شده که ساده ترین شکل آن جمع آوری افراد به عنوان راهی است که تنها صورت مسأله را پاک می نماید.

در این بین موضوع زنان کارتن خواب و بی سرپناه به شکل جدی تری باید مورد توجه قرار گیرد زیرا بر اساس آمارهای رسمی که از سوی مسئولان و متولیان امر در حوزه آسیب های اجتماعی مطرح می گردد تعداد این زنان در شهر تهران به 2 هزار نفر می رسد و این در حالی است که آمارهای غیر رسمی از عدد 5 هزار نفر خبر می دهد.

تأیید هر یک از این آمارها بار مسئولیت دستگاه های اجرایی مسئول از جمله بهزیستی و شهرداری تهران را سنگین تر نموده و البته فرافکنی و شانه خالی کردن بعضی از مسئولان این حوزه هم همواره به عنوان یک فرار رو به جلو قابل توجه است.

در شهر تهران پاتوق بیشتر زنان کارتن خواب محلات جنوبی و فقیرنشین است که علاوه بر بی خانمانی و بی سرپناهی باید اعتیاد را نیز به عنوان یار غار آنها افزود که نه تنها بار مسئله ای بر مسائل آنها گذارده بلکه هزینه دوچندانی را نیز بر روی دوش جامعه نهاده است.

افتتاح و راه اندازی مددسراها و گرمخانه ها که اداره آنها به بخش خصوصی و به اصطلاح پیمانکاران سپرده می گردد بخشی از راه چاره این ماجرا است.

این مراکز به عنوان کانون هایی که می بایست علاوه بر نظارت بر این اقشار آسیب دیده نظارت نمایند باید نسبت به حضور پزشک، مددکار و مشاور هم اقدام نمایند موضوعی که در بعضی از این مراکز مغفول مانده به طوری که حضور بعضی از افراد زنان بی خانمان در مددسراها به دلیل ناچاری و استیصال است و امکانات و شرایط این مکان ها برای آنها جذاب نیست.

به گفته بعضی زنان کارتن خواب که در بعضی از مددسرا اسکان دارند گاهی تنها از سر اجبار و برای شب در خیابان نماندن به مددسراها مراجعه می نمایند و مدیریت ضعیف بعضی از این مجموعه ها دیگر رغبتی نمی گذارد برای این که شبانه روز خود را در آنجا سپری نمایند.

نوع برخورد با آسیب دیدگان اجتماعی با شیوه رفتاری با سایر مشاغل متفاوت است و سختی های مضاعف خود را به همراه دارد و این مسئله بر به کارگیری افراد متخصص در مجموعه هایی که با افراد آسیب دیده در تماس هستند تأکید می نماید.

حضور مددکاران و روانشناسان باتجربه ای که توانایی آموزش مهارتهای خود مراقبتی و خودباوری به زنان آسیب دیده را داشته باشند از مهمترین مواردی است که متأسفانه در بعضی گرمخانه ها و مددسراهایی که محل اسکان و به نوعی زندگی زنان کارتن خواب و بیخانمان هستند، نادیده گرفته می گردد.

در بعضی از مراکز کاهش آسیب و همچنین مراکز ارائه خدمات به زنان کارتن خواب، افرادی در رأس امور مدیریتی قرار دارند که متأسفانه کمترین دانش یا تجربه ای در مورد نحوه رفتار با این قشر را دارا هستند و به عنوان یک پیمانکار به افراد بی خانمان و این اقشار ضعیف به چشم منبع درآمدی نگاه می نمایند و شایسته است شهرداری تهران به عنوان یکی از متولیان امر به جای تخصیص امکانات به افراد کم تجربه در حوزه آسیب اجتماعی کمی نظارت خود را افزایش داده و انتخاب های شایسته تری را برای مدیریت و راهنمایی افراد بی خانمان داشته باشد.

4105