آیا تعطیلی یا دورکاری به تنهایی در مهار کروناویروس موثر است؟
به گزارش وبلاگ اندورید، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با طرح این سوال که چرا فکر می کنیم تعطیلی، دورکاری و نیمه وقت کردن کارمندان به تنهایی در کنترل و مهار اپیدمی کرونا موثراست؟، تاکید نمود: این موضوعات به تنهایی نقشی ندارد و باید برنامه های کاری تعیین طبق اولویت ها و متناسب با واقعیت تنظیم گردد.
به گزارش وبلاگ اندورید از ایرنا، دکتر حمید سوری، اپیدمیولوژیست گفت: کل کارکنان دولت در کشور حدود 2 میلیون و 800 هزار نفر و در تهران حدود 144 هزار نفر هستند که حدود 3 درصد جمعیت کشور و حدود نصف آن در تهران یعنی حدود 1.5 درصد است.
وی آنالیز دقیق علمی اثرات دورکاری را ضروری دانست و و ادامه داد: در دورکاری و نیمه وقت شدن کارکنان به طور معمول شرکت های خصوصی مشارکت جدی نمی نمایند و تنها بخشی از دستگاه های دولتی آن را اعمال می نمایند، لذا علاوه بر آنالیز دقیق اثرات اعمال آن باید راه حل مناسب برای جلوگیری از کاهش بازدهی هم اتخاذ گردد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تاکید نمود: مطالعات بعضی کشورها نشان می دهد دورکاری باعث افت کاری حدود 80 درصدی می گردد و در کشورهای اروپایی دورکاری شامل کمتر از 20 درصد کارکنان شده است.
وی در این یادداشت به مطالعه ای در اتحادیه اروپا در مورد دورکاری صورت گرفته که بعضی از نتایج آن به توضیح زیر است:
- قبل از اپیدمی کووید 19 حدود 15 درصد کارکنان اروپایی دورکاری داشتند و بعد از اپیدمی به 25 درصد رسیده است.
- دورکاری بیشتر مربوط به مشاغل cit و مبتنی بر دانش و اغلب در بین کارکنان ماهر بوده است.
- ناتوانی کارکنان دورکاری که سابقه این کار را نداشته اند در انجام وظایف محوله باعث کاهش جدی بهره وری شده است.
- تفاوت های بسیاری در مورد دورکاری بعد از اپیدمی در بین کشورها، مشاغل و محیط های کاری وجود دارد.
- کمترین میزان دورکاری در بلژیک با حدود یک درصد و بیشترین میزان در سوئد و هلند با حدود 20 درصد بوده است.
- باوجود افزایش رضایتمندی اغلب کارکنان از دورکاری بار اقتصادی ناشی از این رویکرد و پایین آمدن راندمان مهمترین چالش دورکاری بعد از اپیدمی کرونا بوده است.
این اپیدمیولوژیست ادامه داد: دولت ها با آغار اپیدمی کرونا دورکاری را در برنامه های خود قرار دهند تا تراکم رفت و آمد در شهرها به خصوص عظیم و همچنین در محیط کار کاهش پیدا کند. بعضی کشورها مانند ایران بدون مطالعات زمینه ای این کار را آغاز کردند.
وی یادآور شد: در ژاپن، طبق یک نظرسنجی از وزارت کشور آن در اوایل بهار سال 2020 تعیین کردند که تنها کمتر از 13 درصد کارمندان در سراسر کشور به دلیل عوامل متعددی نظیر عدم آموزش یا آمادگی و نبود زیرساخت کافی، قادر به دورکاری هستند.
وی تاکید نمود که برای ادامه دورکاری باید شرایط زیر اعمال گردد:
- برنامه های کاری تعیین براساس اولویت های تعیین و متناسب با واقعیت های جدید تنظیم گردد.
- وظایف و حقوق کارکنان در شرایط جدید تبیین و رسما ابلاغ گردد.
- مدیران باید از کارکنان بخواهند مهارت کافی برای دورکاری را فراگیرند.
- تداوم درازمدت دورکاری هم برای سازمان و هم کارکنان مناسب نیست و باید شرایط حاضر کاری مناسب را فراهم نمایند.
- ترجیح دورکاری برای کارکنان زن، صاحب فرزند احتیاج به مراقبت یا افراد معلول باشد.
منبع: جام جم آنلاین