آشنایی با کپسول راکوتان و عوارض آن
به گزارش وبلاگ اندورید، راکوتان (Roaccutane) که به صورت کپسول های خوراکی فراوری می گردد از داروهای درمان کننده آکنه است. مصرف این دارو عوارضی مثل خشکی پوست در ناحیه صورت و لب ها، قرمزی پوست، خشکی گلو، خشکی غشاء مخاطی داخل بینی، خشکی و تحریک پذیری چشم ها، دردهای عضلانی و افزایش موقت ریزش مو را به همراه دارد.
وبلاگ اندورید | سرویس سلامت - جوش صورت همان دانه های قرمز رنگی است که گاه و بی گاه بر روی نواحی مختلف صورت خودنمایی می نماید. این که بروز این دانه ها چه علتی می تواند داشته باشد مفصل بوده و از حوصله این مقاله خارج است. گاه رسیدن به سن بلوغ و تغییرات هورمونی بدن می تواند باعث بروز جوش یا همان آکنه های پوستی شود. بعضی دیگر از علل بروز آن را می توان استرس، بارداری، مصرف بعضی داروها، مصرف خوراکی های چرب و... دانست. حال علت بروز آکنه هر چیزی که باشد باید به فکر درمان آن بود. علاوه بر ماسک های گیاهی مختلفی که برای رفع کردن آکنه وجود دارد بعضی به دنبال مصرف دارو می فرایند و می خواهند از این طریق هر چه سریع تر به نتیجه دلخواه خود برسند. اگرچه در مواردی مصرف دارو هم لازم و لازم است اما تشخیص آن باید حتما توسط پزشک متخصص پوست صورت گیرد. مصرف خودسرانه داروهای درمان نماینده آکنه عوارض مختلفی به دنبال داشته که قطعا اگر از آن ها باخبر باشید درباره استفاده از این داروها دچار تردید خواهید شد. راکوتان از داروهای ضد آکنه و مشهور است که در ادامه قصد داریم عوارض مصرف آن را برایتان ذکر کنیم.
راکوتان چیست؟
راکوتان (Roaccutane) که به صورت کپسول های خوراکی فراوری می شود از داروهای درمان نماینده آکنه است. این دارو غد دهای موجود در پوست را مجبور می نماید میزان چربی کمتری فراوری نمایند و از این طریق به کاهش چربی پوست و در نتیجه کاهش قابل توجه آکنه های صورت یاری می نماید. اگر چه افرادی که از آکنه های شدید و مقاوم به درمان رنج می برند ممکن است از این دارو استفاده نموده و نتایج خوبی هم بگیرند، اما نکته ای که باید جدی گرفته شود عوارض مصرف این داروست. به همین علت پزشک تنها در مواردی که منفعت این دارو بیشتر از زیان های ناشی از عوارض آن باشد دارو را برای بیمار تجویز می نماید. ممکن است پزشک از شما بخواهد برای درمان آکنه ها این دارو را از چند ماه تا یک سال مصرف کنید. چنین مصرف طولانی مدت احتمال بروز عوارض آن را افزایش داده و بنابراین تنها در صورت لزوم و با مشورت پزشک است که می توانید از این دارو بهره ببرید. طی درمان با داروی راکوتان ممکن است حتی در ابتدای درمان، جوش ها بدتر شوند اما جای نگرانی نیست. این امر نشان دهنده آن است که دارو برای شما موثر بوده است. معمولا پس از طی مدت سه هفته از مصرف راکوتان شاهد علائم بهبودی آن خواهید بود.
اگر مایل هستید به جای مصرف داروهای شیمیایی از روش های خانگی و طبیعی برای بهبود آکنه های پوستی خود بهره ببرید پیشنهاد می کنیم به لینک های زیر بروید.
بیشتر بخوانید:
درمان جوش با استفاده از روش های دارویی و خانگی
هفت نمونه ماسک برای جوش صورت و لکه های پوست
عوارض کپسول راکوتان چیست؟
تقریبا می توان گفت مصرف هیچ دارویی بدون عارضه نیست. راکوتان هم از این قاعده مستثنی نبوده و در اثر مصرف طولانی مدت ممکن است عوارضی برای فرد به همراه داشته باشد. هر بیمار کاندید مصرف روآکوتان، باید کاملا در خصوص عوارض احتمالی آن آگاه شود. البته تمام عوارض در یک فرد دیده نمی شود، ولی احتمال وقوع هر یک وجود دارد. بعضی از عوارض این دارو موقتی بوده و با قطع مصرف دارو رفع می شود. این عوارض شامل خشکی پوست در ناحیه صورت و لب ها، قرمزی پوست، خشکی گلو، خشکی غشاء مخاطی داخل بینی، خشکی و تحریک پذیری چشم ها، دردهای عضلانی و افزایش موقت ریزش مو است که برای هر کدام می توان چاره ای اندیشید. خشکی پوست معمولا با استفاده از چرب نماینده ها رفع می شود. برای خشکی چشم تحت نظر پزشک می توان از قطره اشک مصنوعی استفاده کرد. در صورت بروز دردهای عضلانی باید تا مدتی از انجام ورزش های سنگین اجتناب کرد. در کنار این عوارض بعضی از مسائل دیگر هم ممکن است در اثر مصرف راکوتان ایجاد شود. این عوارض (که البته شیوع کمتری دارد) جدی تر بوده و شامل موارد زیر می شوند:
- سرگیجه و سردرد
- مسائل کبدی
- کم خونی
- تشنج
- خشکی مفاصل
- خستگی و ضعف
- نامنظم شدن قاعدگی
- تهوع
- اختلال تمرکز
- کاهش شنوایی و بینایی
- کاهش وزن و اشتها
- بیماری التهابی روده
- دفع خون در ادرار
- اختلالات روحی و افسردگی
- عفونت های موضعی
- تغییرات سطح گلوکز خون
- افزایش سطح اسید اوریک خون
- افزایش خوش خیم فشار داخل جمجمه
- افزایش تری گلیسرید و کلسترول خون
برای پیشگیری و کاهش عوارض جدی کپسول راکوتان عملکرد کبد و سطح آنزیم های آن باید قبل و نیز یک ماه بعد از آغاز درمان، توسط تست های کبدی چک شده و سپس هر سه ماه یک بار تکرار شود. گاهی اوقات حین ادامه مصرف دارو و یا با کاهش دوز آن، سطح این آنزیم ها به حد نرمال برمی شود، اما در صورتیکه این اتفاق نیفتد باید دارو را قطع و علت آن آنالیز شود. البته عوارض جانبی این دارو نباید شما را نگران کند، ممکن است هیچکدام از این عوارض در شما مشاهده نشود. با این وجود اگر طی مصرف این دارو دچار علائمی مثل حالت تهوع، استفراغ، سردرد شدید و مزمن، تاری چشم، اختلال در بینایی و احساس افسردگی شدید حتما باید دارو را قطع نموده و پزشک را در جریان قرار دهید.
امیدواریم از این مطلب استفاده کافی را برده باشید. خواهشمندیم در صورتیکه تجربه مصرف این دارو را داشته و دیدگاهی در این باره دارید با دیگر خوانندگان مجله وبلاگ اندورید در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.
منبع: setare.com