دمایی که احساس می گردد بالاتر از دمایی است که هواشناسی می گوید - وبلاگ اندورید

به گزارش وبلاگ اندورید، این یافته ها برای کسانی اهمیت دارد که محتمل است از موج های گرما صدمه ببینند.

یک پژوهش نو نشان می دهد که میزان گیری نمایه گرما، یعنی معیاری که هواشناسان برای نشان دادن احساس گرما محاسبه می نمایند، پایین تر از دمایی است که مردم در داغ ترین روزها احساس می نمایند.

دانشمندان تغییرات اقلیمی، از جمله دانشمندانی از دانشگاه یوسی (UC) برکلی کالیفرنیا در ایالات متحده، می گویند دمای ظاهری که افراد حس می نمایند، گاهی اوقات تا بیش از 20 درجه فارنهایت کمتر اعلام می گردد.

انسان ها به وسیله تعریق و نیز گرگرفتگی، خود را با دمای گرم سازگار می نمایند. این فرایندی طبیعی است که در آن خون به مویرگ های نزدیک به پوست راهنمایی می گردد تا گرما را دفع کند.

دانشمندان می گویند نمایه گرما معیاری است برای اینکه نشان دهد بدن ما در مواقعی که رطوبت هوا بالا است و تعریق در خنک کردن ما موثر نیست، چگونه در برابر گرما واکنش نشان می دهد.

دانشمندان می گویند اگرچه این معیار در حکم شاخصی برای [احساس] آسایش افراد پذیرفته شده است، در عین حال این شاخص برای بسیاری از شرایط غیرعادی، که اکنون به علت تغییرات اقلیمی به صورت فزاینده ای متداول و عادی شده اند، تعریف نشده به جای مانده است.

آن ها می گویند زمانی که افراد آن قدر تعریق داشته باشند که روی پوست آن ها عرق جمع گردد، دقت شاخص آسایش [حرارتی] افراد با استفاده از این معیار خراب می گردد.

این یافته ها که اخیرا در مجله اینوایرمنت ریسرچ لترز (Environment Research Letters) منتشر شده است، برای افرادی که از امواج گرما صدمه می بینند، کاربست هایی در بر دارد.

پژوهشگران هشدار می دهند که اگر شاخص گرما بالا باشد، بدن انسان طی موج های گرمایی بیش از آنچه مسئولان بهداشت و سلامت عمومی اغلب تصور می نمایند، تحت فشار قرار می گیرد.

به گفته دانشمندان، شاخص گرمای بالای 103 [درجه فارنهایت] ممکن است خطرناک باشد، و بالای 125 ممکن است بسیار خطرناک باشد.

این پژوهش نو برای نمایش دقیق دمای ظاهری، مدل قدیمی را در محدوده هایی فراتر از آنچه پیش تر محاسبه شده بود، بسط و توسعه داد.

دیوید رامپس، استاد علوم زمین و سیاره شناسی دانشگاه کالیفرنیا برکلی، گفت: شاخص گرمایی که خدمات هواشناسی ملی در اختیار شما قرار می دهد، بیشتر اوقات دقیقا میزان درستی است. آن ها فقط در این موارد حاد و غیرعادی رقم اشتباهی به دست می آورند.

دکتر رامپس، از نویسندگان این مقاله، گفت: جایی که این موضوع دارای اهمیت می گردد این است که افراد آغاز به برقراری پیوند بین شاخص گرما و حالت های فیزیولوژیکی می نمایند و آن موقع متوجه می شوند که اوه، تحت فشار شدید جریان خون در پوستشان قرار دارند؛ جایی که بدن دارد به مرزی می رسد که ترفندهای جبرانی در مقابله با این نوع گرما و رطوبت را از دست می دهد. بنابراین، بیشتر از آنچه پیش تر فکر می کردیم، به آن مرز نزدیک شده ایم.

در این پژوهش نو، دانشمندان برای 100 موج گرمایی که بین سال های 1984 تا 2020 اتفاق افتاده اند، نمایه گرمایی گسترده تر را به کار گرفتند.

آن ها دریافتند که در آن دوره زمانی در ایالات متحده آمریکا، هفت مورد از 10 مورد موج گرمایی که از لحاظ فیزیولوژیکی تنش زا بوده اند، نه آن طور که هواشناسان فرض می کردند در جنوب شرقی، بلکه در غرب میانه - بیشتر در ایلینویز، آیووا، و میسوری ـ اتفاق افتاده است.

دانشمندان با ذکر مثالی از یکی از نتایج حاصل از این پژوهش، می گویند حداکثر شاخص گرمای گزارش شده در طول موج گرمای ژوییه 1995 در شیکاگو که به مرگ دست کم 465 نفر منجر شد، 135 درجه فارنهایت (57 درجه سانتیگراد) بود، در حالی که در واقع 154 درجه فارنهایت (67 درجه سانتیگراد) حس می شد.

پزشکان می گویند که معمولا زمانی که دمای پوست به 98.6 درجه فارنهایت (37 درجه سانتیگراد) افزایش می یابد، بدن به آرامی دچار اختلال می گردد.

پس از این مرحله، دمای مرکزی [بدن] آغاز به افزایش می نماید، در حالی که حداکثر دمای مرکزی پایدار [بدن] حدود 107 درجه فارنهایت است (41 درجه سانتیگراد) - آستانه مرگ در اثر گرما.

دانشمندان می گویند این آستانه برای سالم ترین افراد، هنگامی است که شاخص گرمایی به 200 درجه فارنهایت (93 درجه سانتیگراد) می رسد.

اگرچه شاخص گرمای گزارش شده در آن موقع در فرودگاه میدوی شیکاگو با دمای 124 درجه فارنهایت (51 درجه سانتیگراد)، تنها 90 درصد افزایش در جریان خون پوست را نشان می دهد، بر اساس این پژوهش نو، افرادی که در سایه بوده اند، برای سازگاری با دما و رطوبت بسیار بالا به وسیله گرگرفتگی، جریان خون پوستشان 170 درصد بالاتر از حد معمول بود.

دکتر رامپس گفت: راهنمایی خون به سمت پوست، سیستم [بدن] را تحت فشار می گذارد، زیرا خونی را که در غیر این صورت به اندام های داخلی فرستاده می شد، می کشید و آن را به پوست می فرستید تا دمای پوست را بالا ببرد. محاسبه تقریبی که خدمات هواشناسی ملی ایالات متحده آمریکا (NWS) به کار می گیرد و کاربرد گسترده ای دارد، خطرات امواج گرمای شدید برای سلامتی [انسان ها] را ناخواسته کم اهمیت جلوه می دهد.

او اضافه نمود: اما اکنون این مدل از تنظیم حرارت انسانی را در دست داریم که در این شرایط کار می نماید. معنای آن در واقع برای زیست پذیری آینده ایالات متحده و به طور کلی برای خود سیاره، چیست؟ داریم به چیزهای هراس آوری نگاه می کنیم.